پیش بینی نگرش به کامپیوتر بر اساس سرسختی روان شناختی، خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت

هدف این تحقیق، تعیین سهم هر یک از متغیرهای سرسختی روان شناختی، خودکارآمدی و انگیزش پیشرفت در پیش بینی نگرش به کامپیوتر در دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز شهرکرد بود. نوع تحقیق، همبستگی از نوع پیش بینی بود. جامعه آماری، شامل تمام دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز شهرکرد در نیمسال اول سال تحصیلی 92-1391 بود. نمونه پژوهش عبارت بود از 100 نفر از جامعه آماری که به شیوه تصادفی طبقه ای (بر حسب رشته تحصیلی)، از 10 رشته این دانشگاه انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای تحقیق از مقیاس نگرش به کامپیوتر (cas)، پرسش نامه سرسختی اهواز (ahi)، مقیاس خودکارآمدی عمومی (gse) و پرسش نامه انگیزش پیشرفت هرمنس استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که سرسختی روان شناختی به طور معناداری نگرش به کامپیوتر دانشجویان را پیش بینی می کند (000/0 =p) و افزودن متغیر خودکارآمدی به متغیر سرسختی روان شناختی، قدرت پیش بینی نگرش به کامپیوتر دانشجویان را افزایش می دهد (000/0 = p)، اما، اضافه شدن متغیر انگیزش پیشرفت به معادله باعث افزایش معنادار قدرت پیش بینی نگرش به کامپیوتر در دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز شهرکرد نمی‎شود. نتیجه این که از جمله راه های بهبود نگرش دانشجویان به کامپیوتر، تقویت سرسختی روان شناختی و خودکارآمدی در آنها است.